Begin 2017 kwam een rapport uit van Trans United. In dit rapport wordt in hoofdstuk 4 het volgende verbeterpunt genoemd voor de behandeling van bi-culturele transgenders in genderteams:

"Biculturele transgenders ervaren een gebrek aan  sociaal-culturele sensitiviteit. De meeste transgenders vinden het genderteam niet vriendelijk en niet open genoeg. De transitie begint namelijk met een psychologisch traject. Biculturele transgenders hebben veel probleem met het beschrijven van hun gevoelens ten overstaan van de psycholoog van het genderteam, omdat dit niet tot weinig voorkomt in hun cultuur. De psycholoog heeft een andere culturele achtergrond dan de patiënt in kwestie en neemt aan dat de bicultureel geïntegreerd is in Nederland, ook qua cultuur. Daarnaast komen veel transgenders uit landen waar transgender zijn een strafbaar feit is, of waar de sociale acceptatie van transgenders laag is. Dit veroorzaakt een extra psychische dimensie binnen dit vraagstuk. Dit zorgt voor een extra drempel in  de communicatie met en het begrip voor de patiënt".

De conclusie van Trans United is: "Begeleiding en voorlichting zijn noodzakelijk. Hierbij betreft het niet alleen (potentiële) patiënten, maar ook de rest van de samenleving. Er is nog te weinig kennis over en dus begrip voor (biculturele) transgenders. Om in ieder geval de brug tussen het genderteam van de VU MC en de transgendergemeenschap te slaan, zullen beide partijen elkaar moeten opzoeken. "

Het rapport van Trans United vind je hier.

Het zal duidelijk zijn dat onze conclusie net iets verder gaat dan die van Trans United: als we gesprekken met psychologen zouden mogen weigeren zitten psychologen ons ook niet meer in de weg. Op dat moment kunnen biculturele transgenders zelf kiezen of ze het in hun specifieke situatie verstandig vinden om hun gevoelens te bespreken met een psycholoog - of niet.